Oh Panama we love you!

Daar zit ik dan.. De laatste dag in Panama en de laatste dag in Centraal Amerika. Morgenochend vliegen we weer terug naar huis. Gelukkig is het lekker weer in NL dus zal het niet cold turkey afkicken zijn!

Panama is geweldig! Ik had eigenlijk geen verwachtingen bij Panama. Waarom niet? Tja, misschien omdat je er niet zoveel over hoort? En als je een land in gaat zonder (hoge) verwachtingen is het erg fijn als je wordt verrast door een super mooi land met mooie mensen!

De eerste bestemming was Bocas del Toro, eilanden in de Caribische zee. Per boot vaarden we naar het grootste eiland. De zon scheen en het water werd steeds blauwer en helderder... Bij aankomst zagen we allerlei mooie vissen zwemmen en grote zeesterren liggen. Wow!
Toen we bij onze accomodatie aankwamen kwam de eigenaresse ons tegemoet en zei meteen tegen Niels; ik ken jou!
Naaajaaa ;-)
Was het een oud Nieuwegeinse die al 13 jr in Panama woont en vlak bij Niels is opgegroeid. Grappig! Kleine wereld..

Omdat het weer erom vroeg zijn we meteen op de bus gestapt richting Star Beach. Wow..Wow..Wow.. Je kent ze wel die plaatjes in de reisbrochure´s. Wit strand, azuurblauw water, grote zee sterren in het water. Daar zaten we dal in het water aan tafel onze lunch van reuze garnalen te eten. Handen kun je meteen in de zee afspoelen zodat er kleine visjes de restjes op komen eten :-)
De volgende dag zijn we op een tour gegaan om eerst dolfijnen te zien (aahh) en verder te gaan naar een mooi eiland waar de Amerikanen hun Expeditie Robinson hebben opgenomen. Overal zag je markeringen waar schilpadden hun eieren hebben gelegd. Mooi om te zien dat dit zo wordt beschermd. Na het eiland bijna rond te hebben gelopen werden we na de lunch in het water gedropt waar koraal lag en we mooie vissen in allerlei kleuren zagen zwemmen.
Dag 3. Met de fiets zijn we langs de kust gaan fietsen. De geasfalteerde weg hield al vrij snel op waardoor we een stuk op het strand fietsten en even later weer door een groen gebied van regenwoud.
Ondanks dat Bocas best toeristisch is zie je hier ook het echte Panamese leven om je heen. De mooie houten huizen staan op palen, gekleurd wasgoed hangt overal buiten waardoor het net mooi gekleurde slingers zijn... Kinderen in schooluniform..

De volgende dag regende het aan een stuk door (yeah regenseizoen!) Toen het even droog leek te worden zijn we meteen op de fiets gesprongen om richting de watertaxi´s te gaan. Een aardige Panamees nam ons mee naar een ander eiland. Onderweg vroeg hij of we dolfijnen wilden zien.. uhu.. natuurlijk! Alsof iemand nee zou zeggen??
En daar zagen we twee dolfijnen die hun mooiste synchroon combinatie aan ons liet zien. Nog dichter waren we nu bij de dolfijnen en nu was het een prive show en niet met nog eens 4 andere boten erbij. Onze schipper was zo blij met zijn nieuw geleerde Nederlandse woord Dolfijn dat ie het te pas en te onpas liet horen. Dolfijn! Si.. dolfijn :-)))
Een regendag is en blijft een regendag dus ons bezoek aan het andere eiland werd een bezoek aan een waterpretpark ofzo.. helemaal doorweekt waren we! Onze dolfijn schipper wilde zijn kleren nog droog houden maar helaas we moesten terug. Op de boot zagen we niks want de regen kwam zo hard aan! Auwtch..

De volgende dag verlieten we Bocas. We kwamen onze schipper nog tegen die weer blij Dolfijn riep :-) Eerst een half uur met de boot en daarna stapten we over op de bus richting Boquete. De natuur die je onderweg ziet is echt mooi! Zo anders weer als Costa Rica. Het lijkt wel alsof er hier zoveel meer ruimte is. Overal zie je wijd uitgestrekte gebieden met bomen, bergen, houten huisjes. Wij zijn fan!
We kwamen nog een pick up truck tegen die helemaal vol zat met platanos dit zijnbak bananen. Van Bocas reden zij naar Panama stad om ze daar op de markt te verkopen.
Al snel reden wij al slingerend omhoog door de mist de bergen in. Van strand met palmbomen kwamen we aan in het op 1200 meter hoge bergdorpje Boquete wat iedereen wel kent door de twee Nederlandse meiden die hier verdrietig genoeg zijn omgekomen :-(. Gek om hier te zijn en mensen er over te horen praten als ze horen dat je uit Nederland komt.

In Boquete zitten heel veel koffieplantages, bij één plantage hebben we een koffie tour gedaan. Leuk om het hele proces te zien en om uiteindelijk de koffie te proeven. Verder hebben we gewandeld in de bossen langs rivieren maar helaas de beruchte vogel Quetzal niet gezien. Jammerdan..

Van Boquete naar Panama stad! Een busrit van ruim 7 u die ons in een gure straat in het oude gedeelte van Panama afzette. Aiaiai... Das ff andere koek. Bij daglicht zagen we hoe mooi het oude gedeelte van Panama stad is met zijn koloniale gebouwen, balkonnetjes, pleinen, straten en kerken. Veel panden zijn uitgebrand en vervallen en sommige zijn juist helemaal opgeknapt en daar zitten o.a. dure hotels in.
Na twee nachten in een andere buurt te hebben geslapen werden we vorige week vroeg opgehaald bij ons hotel. We hadden nl een trip geboekt om naar de San Blas eilanden te gaan!
Deze eilanden behoren tot het gebied van de Kuna Yala indianen die een stuk van het land van Panama in eigen beheer hebben en hier hun cultuur en tradities in ere houden.
Via een weg die echt niet normaal slingerde, heen en weer en op en neer kwamen we aan bij de haven. Onze eiland host Iron stond al klaar met zijn boot en schipper om ons naar het eiland te varen. Onderweg zagen we verschillende eilandjes (er zijn er ongeveer 365) met alleen maar palmbomen en met wit strand omringt.
We stapten uit de boot in super helder water op een prachtig eiland met hutjes gemaakt van bladeren en bomen, palmbomen en oh zo fijn mooi zand.
Dit is echt het mooiste ooooooit! Ons hutje stond op het strand, mooi gedecordeerd met bloemen en schelpen en in elke hoek een gat waar onze huiskrabben woonden.
Na een duik in warme water stond onze lunch klaar. Vis uit eigen zee!

Er woont een Kuna familie op het eiland en het eiland is weer verdeeld in 3-en. De grootste inkomstenbron is de verkoop van kokosnoten dus elke familie heeft grond op het eiland met kokosbomen.
De vrouwen kleden zich volgens de traditie met mooi gekleurde doeken en blouse waar een mola op is genaaid. Een mola is een textiele handwerk in allerlei kleuren met mooie vormen. Ook hebben de vrouwen kralen sieraden om hun armen en benen die, zo liet ze bij mij zien, ingewikkeld zijn om om te doen dus die ze altijd omhouden. Ook hebben ze een mooie neusring.
De mannen hebben het (zoals altijd) maar makkelijk en lopen in westerse kleding rond. Oftewel, zwembroek en lekker verder niks (grrr)

Op het eiland spoelen de mooiste schelpen aan! Ook grote hoornschelpen liggen er voor het oprapen. Veel lagen we in het water te zwemmen of te snorkelen bij mooi gekleurd koraal.. Heerlijk zo een eiland bijna voor jezelf!
Na het avond eten wat bestond uit kreeft gingen we bij het kwampvuur zitten om te luisteren naar de verhalen van onze Kuna vriend. Met een hark liet hij zien hoe de Kuna´s oorlog voerden tegen de Panamezen. Boem Boem Boem!
De volgende dag liet deze man ons ook zien hoe hij een kokosboom in klom en voor ons een kokos naar beneden haalde om die later met een rietje leeg te drinken mmmm... Wat het eiland leven trouwens compleet maakt is het geluid van vallende kokosnoten als je in je bedje ligt :)

We moesten ons eiland gaan delen met nog twee andere stellen wat het nog gezelliger maakte. Met hun zijn we op pad gegaan naar een stuk water wat het natuurlijke zwembad wordt genoemd. Super helder water met zee sterren en schelpen op de bodem. Even later stapten we op een eiland af waar in de zee een scheepswrak lag waar we de mooiste vissen zagen zwemmen!!! Sommige leken wel licht te geven! Echt bijzonder.. het gevoel te hebben in het mooiste aquarium ooit te zwemmen!
We zwemden weer terug naar de kust toen een jongen ons op een grote rog wees waar we boven zwemden! Hij was zeker een meter breed.. wow! We konden onze ogen niet geloven zo gaaf!

De Kuna vrouwen met hun mooie kledij bleven me maar interigeren dus ik dacht ik vraag ze gewoon of ze mij ook zo mooi willen kleden. Nou, dat vonden ze maar prachtig. Iedereen ging in actie, een doek werd bij een vrouw van haar hoofd geplukt om die bij mij op te doen, ketting om.. oh ik was toch iets te groot gebouwd voor hun blouse dus alles werd door een Kuna handje omhoog getrokken (if you know what I mean) hahahaha... En opa zat te grinniken :)))

Wat een ervaring!!!! Met pijn in mijn hart namen we afscheid van deze mooie mensen en deze bijzondere manier van leven.

Terug in Panama stad tussen de wolkenkrabbers.. Een beetje shoppen, zonnebaden en een bezoek aan het Panama Kanaal om het compleet te maken.

En dan terug naar huis naar mijn lieve mammie toe!!! M´n pappie is er niet want die is voor een jaar de wereld aan het ontdekken. En mijn liefste zussies en broers, schoonfamilie, vrienden, buurtjes... YAY!

Ok. That´s it folks! Bedankt voor het meereizen.. Jullie mogen nu mijn rugzak uit.

Love,
Suzanne