eerste week
Door: Suzanne Wisse
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
18 Februari 2014 | Nicaragua, Ticuantepe
Zo! De eerste week zit er alweer op. En het lijkt alsof ik hier al veeel langer ben!
Op Schiphol ging alles snel.. met zenuwen in mijn lijf inchecken en af en toe een blik werpen op mijn lieve familie en vriend.... O shit.. waarom doe ik mezelf dit aan?
Na het inchecken afscheid nemen.. Het minst leuke van dit alles.. bah! knuffelen, kussen, traantjes nog en keer knuffelen.. kussen... DOEI!! En daar ging ik dan.. Nog een paar laatste blikken achterom totdat ik jullie niet meer kon zien. En dan ben je alleen.
Bij de gate wilden ze van alles van me weten. Waar heb je je bagage ingepakt, was daar iemand bij? heb je cadeaus gekregen? Hoe ben je naar Schiphol gekomen? Dit alles omdat ik eerst naar Amerika vlieg.
In het vliegtuig mocht ik naast een echte Amerikaan zitten die al het gezonde eten afsloeg en na 4 uur in de lucht een zak van de Burger King uit zn tas toverde met een overheerlijke koude hamburger...brrr... Maar goed die dingen schijnen wel 10 jaar goed te blijven dus waar zeur ik over haha... Eenmaal in Atlanta moest ik een aantal uren overbruggen.. Nergens open WIFI te vinden.. echt? in Amerika? Dan maar ergens thee bestellen waar ik wel kon contacten met mijn vriendje! Small of Large? Nou doe maar small.. want small is echt niet klein hoor ;)
Daarna door naar Nicaragua, Managua! Op deze vlucht was dan wel weer WIFI... Na ongeveer 4 uurtjes kwam ik dan aan in Nicaragua! Wat een andere wereld zeg.. Juan de taxi chauffeur stond klaar met een bordje met mijn naam erop yay! Zo´n 40 minuten door de stad waar het inmiddels al avond was, waar mensen over straat lopen, barbecues langs de weg.. andere geuren, warmte...Ja! Dit bevalt mij wel.
En zo kwam ik aan bij Atelier Favela. Ik werd hartelijk ontvangen door het Nederlandse stel wat hier tijdelijk de boel runt en een Duitse vrijwilliger en twee Nicaraguaanse jongens die hier bevriend zijn. Er werd salsa les gegeven en muziek gemaakt.... Ik was moe maar ik wilde nog niet gaan slapen want dit was veel te gezellig!
Na heerlijk te hebben geslapen zijn we de volgende dag met een tuc tuc en lokale bus naar Lago de Apoyo gereden, een krater meer. Een prachtig plekje waar we hebben gezwommen en gerelaxt.
Op de terug weg weer het verkeer hier ervaren.. alles wat maar een toeter heeft toetert naar alles en alle mannen kunnen fluiten dus fluiten ook naar alles.. vooral naar de blanke vrouwen. Dus elke dag hier voel ik me zeer gevleid en zeer aantrekkelijk :) Het is echt een macho cultuur... Je hoeft maar over straat te lopen en echt alle mannen doen alles om je aandacht te trekken. Mannen...
Dinsdag begon de werkweek. Dinsdag tm zaterdag zijn er overdag van 2 tot 4 lessen voor de kleintjes, 6 tot 10 jaar en van 7 tot 9 voor de jongeren. Op dinsdag ochtend hebben we eerst een meeting waarin we bespreken wat we de aankomende week gaan aanbieden, ook maken we een schoonmaak en kook rooster.
Ik heb dinsdag gelijk een art les meegedraaid. Er kwamen 6 kinderen die erg enthousiast waren en waar we lekker mee hebben geknutseld. Ik moet wel erg wennen aan het Spaans want ze spreken op een hele andere manier Spaans dan dat ik gewend ben. Niet alle letters worden uitgesproken zoals een S aan het eind van een woord. Dus Adios is Adio.. ze slikken veel in waardoor ik er soms geen klap van versta... Ik hoop dat dat snel beter gaat!
Verder heb ik bij veel lessen wat gekeken en geholpen. En heb ik meegedaan met de les Capoeira en Salsa! Erg fijn om ook wat te bewegen en leuk om te leren!
De kindjes zijn super schattig en lief! Dus ik heb veel zin in de aankomende lessen!
Het leven hier is even wennen.. Het is best primitief al hebben wij het hier best goed met (koud) water en elektriciteit. Wel moet ik wennen aan de dikke mieren die overal, ook in mijn slaapkamer lopen, de kakkerlakken die in keukenkastjes zitten of voorbij schieten en.. de dikke dikke spinnen! Zo schrok ik me van de week wezenloos toen ik, nadat ik eerst achter een kakkerlak in de keuken zat, ik iets opzij schoof en daar een grote Tarantula spin zat. Wow! Hartslag van 80 naar 150! Ik wist dat we een keer kennis zouden gaan maken maar dit was wel erg snel.
De spinnen waar ik in Nederland bang voor ben vind ik hier niet zo eng haha.. maar die grote.. brrr en ze zijn snel joh!
Verder wordt ik nu vergezeld door allemaal Gekko´s die hier op de muur zitten toe te kijken hoe ik over hun schrijf.
´S avonds zitten we veel buiten nog steeds in onze korte broek :) en wordt er gejamd.. gitaar, djembe, trommels en gezang van een Nicaraguaan want het lijkt alsof ze echt allemaal kunnen zingen!
Lokale drank is Flor de Caña, rum! Mjum.. niet verkeerd moet ik zeggen.
We hebben ook nog een pizza avond gehad, zelf pizza´s maken en bakken in de oven die buiten staat. Ik zeg.. live is good!
Verder is het leven hier tranquilo, lekker rustig. boekje lezen, slapen, wasje doen, wat eten... lekker onthaasten.
In het weekend, zondag en maandag zijn we vrij dus dan is er tijd voor nog meer ontspanning. Zo zijn we gisteren met z´n 8 en naar Granada gegaan. en mooie koloniale stad. Hier hebben we op wat terrasjes gezeten en wat rond gelopen. Er was een poezi festival waar we maar weinig van meekregen en daarna volgde er musica! Vrolijke Nicaraguaanse muziek. En zo zaten we wat op een plein te luisteren en te kijken naar alles wat er om ons heen gebeurde. Heerlijk!
Vandaag lekker rustig aan gedaan. In de ochtend viel de elektriciteit uit en even later was er ook geen water meer. Dat is even wennen... Back to basic! Je weet maar nooit of het voor een paar uur is of voor een aantal dagen (!). Gelukkig was het hier vandaag voor nog geen dag.
Mensen.. tot zover!!
Tot de volgende keer..
Liefs,
Suzanne
Op Schiphol ging alles snel.. met zenuwen in mijn lijf inchecken en af en toe een blik werpen op mijn lieve familie en vriend.... O shit.. waarom doe ik mezelf dit aan?
Na het inchecken afscheid nemen.. Het minst leuke van dit alles.. bah! knuffelen, kussen, traantjes nog en keer knuffelen.. kussen... DOEI!! En daar ging ik dan.. Nog een paar laatste blikken achterom totdat ik jullie niet meer kon zien. En dan ben je alleen.
Bij de gate wilden ze van alles van me weten. Waar heb je je bagage ingepakt, was daar iemand bij? heb je cadeaus gekregen? Hoe ben je naar Schiphol gekomen? Dit alles omdat ik eerst naar Amerika vlieg.
In het vliegtuig mocht ik naast een echte Amerikaan zitten die al het gezonde eten afsloeg en na 4 uur in de lucht een zak van de Burger King uit zn tas toverde met een overheerlijke koude hamburger...brrr... Maar goed die dingen schijnen wel 10 jaar goed te blijven dus waar zeur ik over haha... Eenmaal in Atlanta moest ik een aantal uren overbruggen.. Nergens open WIFI te vinden.. echt? in Amerika? Dan maar ergens thee bestellen waar ik wel kon contacten met mijn vriendje! Small of Large? Nou doe maar small.. want small is echt niet klein hoor ;)
Daarna door naar Nicaragua, Managua! Op deze vlucht was dan wel weer WIFI... Na ongeveer 4 uurtjes kwam ik dan aan in Nicaragua! Wat een andere wereld zeg.. Juan de taxi chauffeur stond klaar met een bordje met mijn naam erop yay! Zo´n 40 minuten door de stad waar het inmiddels al avond was, waar mensen over straat lopen, barbecues langs de weg.. andere geuren, warmte...Ja! Dit bevalt mij wel.
En zo kwam ik aan bij Atelier Favela. Ik werd hartelijk ontvangen door het Nederlandse stel wat hier tijdelijk de boel runt en een Duitse vrijwilliger en twee Nicaraguaanse jongens die hier bevriend zijn. Er werd salsa les gegeven en muziek gemaakt.... Ik was moe maar ik wilde nog niet gaan slapen want dit was veel te gezellig!
Na heerlijk te hebben geslapen zijn we de volgende dag met een tuc tuc en lokale bus naar Lago de Apoyo gereden, een krater meer. Een prachtig plekje waar we hebben gezwommen en gerelaxt.
Op de terug weg weer het verkeer hier ervaren.. alles wat maar een toeter heeft toetert naar alles en alle mannen kunnen fluiten dus fluiten ook naar alles.. vooral naar de blanke vrouwen. Dus elke dag hier voel ik me zeer gevleid en zeer aantrekkelijk :) Het is echt een macho cultuur... Je hoeft maar over straat te lopen en echt alle mannen doen alles om je aandacht te trekken. Mannen...
Dinsdag begon de werkweek. Dinsdag tm zaterdag zijn er overdag van 2 tot 4 lessen voor de kleintjes, 6 tot 10 jaar en van 7 tot 9 voor de jongeren. Op dinsdag ochtend hebben we eerst een meeting waarin we bespreken wat we de aankomende week gaan aanbieden, ook maken we een schoonmaak en kook rooster.
Ik heb dinsdag gelijk een art les meegedraaid. Er kwamen 6 kinderen die erg enthousiast waren en waar we lekker mee hebben geknutseld. Ik moet wel erg wennen aan het Spaans want ze spreken op een hele andere manier Spaans dan dat ik gewend ben. Niet alle letters worden uitgesproken zoals een S aan het eind van een woord. Dus Adios is Adio.. ze slikken veel in waardoor ik er soms geen klap van versta... Ik hoop dat dat snel beter gaat!
Verder heb ik bij veel lessen wat gekeken en geholpen. En heb ik meegedaan met de les Capoeira en Salsa! Erg fijn om ook wat te bewegen en leuk om te leren!
De kindjes zijn super schattig en lief! Dus ik heb veel zin in de aankomende lessen!
Het leven hier is even wennen.. Het is best primitief al hebben wij het hier best goed met (koud) water en elektriciteit. Wel moet ik wennen aan de dikke mieren die overal, ook in mijn slaapkamer lopen, de kakkerlakken die in keukenkastjes zitten of voorbij schieten en.. de dikke dikke spinnen! Zo schrok ik me van de week wezenloos toen ik, nadat ik eerst achter een kakkerlak in de keuken zat, ik iets opzij schoof en daar een grote Tarantula spin zat. Wow! Hartslag van 80 naar 150! Ik wist dat we een keer kennis zouden gaan maken maar dit was wel erg snel.
De spinnen waar ik in Nederland bang voor ben vind ik hier niet zo eng haha.. maar die grote.. brrr en ze zijn snel joh!
Verder wordt ik nu vergezeld door allemaal Gekko´s die hier op de muur zitten toe te kijken hoe ik over hun schrijf.
´S avonds zitten we veel buiten nog steeds in onze korte broek :) en wordt er gejamd.. gitaar, djembe, trommels en gezang van een Nicaraguaan want het lijkt alsof ze echt allemaal kunnen zingen!
Lokale drank is Flor de Caña, rum! Mjum.. niet verkeerd moet ik zeggen.
We hebben ook nog een pizza avond gehad, zelf pizza´s maken en bakken in de oven die buiten staat. Ik zeg.. live is good!
Verder is het leven hier tranquilo, lekker rustig. boekje lezen, slapen, wasje doen, wat eten... lekker onthaasten.
In het weekend, zondag en maandag zijn we vrij dus dan is er tijd voor nog meer ontspanning. Zo zijn we gisteren met z´n 8 en naar Granada gegaan. en mooie koloniale stad. Hier hebben we op wat terrasjes gezeten en wat rond gelopen. Er was een poezi festival waar we maar weinig van meekregen en daarna volgde er musica! Vrolijke Nicaraguaanse muziek. En zo zaten we wat op een plein te luisteren en te kijken naar alles wat er om ons heen gebeurde. Heerlijk!
Vandaag lekker rustig aan gedaan. In de ochtend viel de elektriciteit uit en even later was er ook geen water meer. Dat is even wennen... Back to basic! Je weet maar nooit of het voor een paar uur is of voor een aantal dagen (!). Gelukkig was het hier vandaag voor nog geen dag.
Mensen.. tot zover!!
Tot de volgende keer..
Liefs,
Suzanne
-
18 Februari 2014 - 06:49
Imkea:
Wow Suz, wat schrijf je weer leuk!!
Goed om te lezen dat je t naar je zin hebt (al kan ik me voorstellen dat de spinnen wat minder fijn zijn -
18 Februari 2014 - 06:57
Imkea:
(Vreemd... De helft van mijn reactie verdwijnt...)
Maar ik vroeg me af of je nog taalles gaat volgen. Al zal je misschien ook wel moeten wennen aan dit Spaanse dialect (noem je dat zo?) -
18 Februari 2014 - 06:59
Imkea:
Dan maar in 3 x...
Ik ga je bericht voorlezen aan de rest hier.
Dikke knuf,
Imkea -
18 Februari 2014 - 07:20
Tanja:
Wat schrijf je toch leuk, geweldig om te lezen, kijk al weer uit naar het volgende verslag
-
18 Februari 2014 - 07:45
Niels:
Nou Nou, ik ga ook ff op fluitles :-P -
18 Februari 2014 - 10:48
Sabine:
Super leuk om te lezen! Geniet maar lekker daar!! :) Xxx -
18 Februari 2014 - 11:23
Margriet:
Leuk sfeerverhaal.. ik zie al allerlei beelden voor me. Hoe hard gilde je toen je die tarantula zag? Draai je nu nog mee met de lessen van anderen? Of moet je ook zelf al iets gaan bedenken/uitvoeren? Veel plezier Suuz! -
18 Februari 2014 - 11:28
Pa:
Hoi Suus, mooi verslag, het lijkt een beetje of je er als lezer bij bent. Fijn dat je zo vlug een klik hebt. Liefs! -
18 Februari 2014 - 13:39
Aline:
Leuk leuk! Ziet eruit alsof je je plekje wel zult vinden daar! De mannen van je af schudden kan vervelend zijn maar kan me voorstellen dat je je ook wel gevleid zult voelen;) De spinnen van je afschudden lijkt me vervelender, ze zijn groooot daar!
Vind het echt relaxt dat je (bijna) overall wifi connective hebt, zo lijkt het niet zo verweg!
Have fun!
xxx -
18 Februari 2014 - 15:04
Lies:
mmmmhhh klinkt heerlijk suuz!!
haha alleen die mannen!..
En die amerikaan met zn burgerking iets minder -
19 Februari 2014 - 21:58
Koen:
Oh ik vind het zo leuk nou weer eens de verhalen te lezen!
Met uitzondering van de enge beesten lijkt het me prachtig! En wat een heerlijk sfeertje met al die muziek! zoek je de lokale Casblanca nog op ;)
xx -
23 Februari 2014 - 12:25
Ma:
Wat maak je toch weer veel mee. Wat een sfeerverhaal!! Die beesten......brrrrr. Zijn er ook mooie vogels ,vlinders? Liefs -
24 Februari 2014 - 18:24
Mart:
wat een leuk verhaal suzanne
-
24 Februari 2014 - 18:28
Margot Kramers:
mijn eerste berichtje was niet goed, was wel duidelijk te zien. Je hebt wel een heel leuk verhaal geschreven.Ik was er bijna bij. Lekker hoor kakkerlakken, schijnen heel voedzaam te zijn.groetjes Margot -
24 Februari 2014 - 20:33
Jan(je Buurman):
Prachtig geschreven. Ik zie het voor me.
Wacht met spanning op de rest.
Jan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
